Jak rozpoznać wściekliznę u psa?
Wścieklizna u psa: Pomimo postępu medycyny wciąż jedną z najbardziej niebezpiecznych chorób zagrażających życiu psów jest wścieklizna. Niestety może się nią zarazić również człowiek. Warto więc wiedzieć jak rozpoznać chorobę u czworonoga, aby w porę zapobiec śmiertelnemu niebezpieczeństwu, jakie za sobą niesie.
Jak dochodzi do zakażenia wścieklizną?
Wścieklizna zwana również wodowstrętem jest chorobą zakaźną wywoływaną przez wirusy z rodziny Lyssavirus. Pies zaraża się nią poprzez kontakt z chorym zwierzęciem, często wskutek pogryzienia lub zadrapania, kiedy ślina chorego osobnika przedostanie się do jego organizmu. Źródłem zakażenia mogą być zarówno inne zwierzęta domowe, jak również dzikie ssaki takie jak: lisy, nietoperze, borsuki czy dziki. Wirus przedostając się do organizmu, atakuje układ nerwowy, a w konsekwencji wywołuje zapalenie mózgu oraz rdzenia kręgowego i prowadzi do rychłej śmierci.
Jakie są objawy wścieklizny u psa?
Jak do tej pory nie udało się znaleźć lekarstwa na wściekliznę. Jest to niestety w dalszym ciągu choroba śmiertelna. Od wystąpienia pierwszych jej symptomów zwierzę zwykle żyje jedynie kilka dni. Mając na uwadze przebieg i występujące objawy można wyróżnić dwie postacie wścieklizny:
– gwałtowną (szałową)
– porażenną (cichą).
Im wcześniej choroba zostanie zdiagnozowana, tym mniejsze ryzyko, że przeniesie się na człowieka. Dlatego tak ważne jest, aby w porę zauważyć niepokojące objawy. W gwałtownej postaci wścieklizny można zaobserwować:
– utratę apetytu,
– radykalną zmianę zachowania psa: aktywny czworonóg staje się spokojny i osowiały, a u cichego zwierzaka nagle można dostrzec nadpobudliwość i agresję,
– gwałtowne napady szału połączone z atakowaniem ludzi czy innych zwierząt,
– szczekanie bez powodu i podejmowanie prób ucieczki,
– stukanie zębami, zjadanie i gryzienie różnych niejadalnych rzeczy np. kamieni,
– wzmożone pobudzenie płciowe,
– gorączkę, wymioty, biegunkę.
Kolejno mogą pojawiać się objawy takie jak:
– wodowstręt, mogący objawiać się skurczami mięśni u psa na widok wody,
– rozszerzenie źrenic,
– porażenia wielu układów uwidaczniające się poprzez: opadanie żuchwy i wypadanie języka, ślinotok i krztuszenie się, wydawanie nienaturalnych, charczących dźwięków, obecność zeza, niedowłady kończyn.
Postać cicha wścieklizny u psa przebiega w sposób podobny jak forma gwałtowna tej choroby, jednak bez napadów szału i agresywnych zachowań. W fazie terminalnej wścieklizny dochodzi do skrajnego wyczerpania czworonoga, nękanego ostrą niewydolnością oddechową i postępującym paraliżem. Pies zwykle zapada w śpiączkę, po której w niedługim czasie następuje zgon.
Jak ustrzec swojego pupila przed śmiertelnym niebezpieczeństwem?
Wścieklizna wciąż jest nieuleczalna. Tylko profilaktyka pozwala zapobiegać śmiertelnemu zagrożeniu, jakie niesie ta choroba. Coroczne szczepienie psa na wściekliznę jest obowiązkową i jedyną metodą pozwalającą ustrzec się przed jej zgubnymi skutkami. Pierwszą szczepionkę na wściekliznę można podać psu już w drugim miesiącu życia. Trzeba pamiętać o szczepieniach ochronnych, aby w pełni zadbać o życie i zdrowie domowych pupili i zatroszczyć się o własne bezpieczeństwo.