Jak długo mój pies jest szczeniakiem?
Czy z ośmiomiesięcznym sznaucerem miniaturowym warto pójść na zajęcia psiego przedszkola?
Oczywiście TAK, z tym, że pół roku wcześniej.
Być może w naszym przekonaniu, ośmiomiesięczny pies jest ciągle jeszcze maluszkiem, zwłaszcza jeśli jest niewielkich rozmiarów – tak jak sznaucer. Jednak w rzeczywistości jest to już dojrzewający, a lada moment dojrzały pies. Suczki w tym wieku często są już po pierwszej cieczce.
Jak to więc jest z tym szczeniakiem? Jak długo nasz piesek pozostaje szczenięciem i co dzieje się później?
Aby nie komplikować nadmiernie, pomińmy okres noworodkowy i skupmy się na tym, co dzieje się mniej więcej od 2 tygodnia życia pieska. Wtedy to otwierają się oczka i pies zaczyna widzieć. Wcześniej odbierał świat tylko węchem i dotykiem. Około 3 tygodnia życia pies zaczyna słyszeć i wtedy rozpoczyna się krytyczny okres w jego życiu – faza socjalizacji.
Wszystko, czego pies doświadczy w tym okresie będzie miało kolosalny wpływ na jego późniejsze życie. Dzięki procesowi socjalizacji szczeniak uczy się co to znaczy “być psem”, kto należy do jego rodziny, jak się zachowywać względem mamy i rodzeństwa. Przekonuje się, że jego zachowanie ma określone konsekwencje. Uczy się też “negocjować” z innymi dostęp do pokarmu i uwagi ze strony mamy. Te nauki trwają mniej więcej do 7 – 8 tygodnia życia, gdy piesek zazwyczaj trafia do nowego domu.
Wtedy rozpoczyna się okres tzw. “socjalizacji wtórnej”. To my – nowa rodzina – musimy kontynuować dobrą robotę, jaką wykonała psia mama, oraz nauczyć naszego nowego członka rodziny, jakie zasady panują w naszym domu i jak działa świat, do którego trafił.
Tymczasem wielu właścicieli szczeniaków poprzestaje na zabawie, karmieniu i dogadzaniu psu, nie wyznaczając żadnych granic. Jest to poniekąd zrozumiałe, bo któż by się nie rozczulał widząc te słodkie oczka maluszka! Jednak takie podejście wywołuje zupełnie inne skutki od tych, jakich oczekujemy. Szczeniak – widząc, że nie ma żadnych granic – sam zaczyna je przesuwać, a wkrótce zaczynamy mieć wrażenie, że to nie on mieszka w naszym domu, ale my mieszkamy w psiej budzie.
W okresie pomiędzy 8 a 16 tygodniem życia kształtuje się nastawienie psa do świata, który go otacza. Dlaczego właśnie do 16 tygodnia? Bo wtedy mniej więcej zamyka się “okno socjalizacji” i wprowadzenie nowych zasad oraz zapoznawanie psa z różnymi sytuacjami i nowościami będzie coraz trudniejsze.
Mniej więcej w 4 miesiącu życia szczeniak zaczyna zmieniać zęby mleczne na stałe i kończy się okres szczenięcy, a zaczyna okres młodzieńczy, ze wszystkimi tego konsekwencjami. Taki podrostek zaczyna eksperymentować i np. przestaje przychodzić na wezwanie, nie podąża już tak chętnie za swoim człowiekiem, urządza sparingi z innymi psami. Jeśli do tego czasu zaniedbałeś prawidłowe wychowanie psa – to teraz zbierzesz tego owoce.
Nie piszę tego, by Cię straszyć! Ale by Cię poinformować, że rozwój psa przebiega znacznie szybciej, niż nam się wydaje. Jeden dzień życia to dla niego tyle, co dla Ciebie parę miesięcy. Dlatego, gdy szczeniak przychodzi do Twojego domu nie marnuj ani jednego dnia.